PĘTLA ŻUŁAWSKA
Pętla Żuławska – rozwój turystyki wodnej. Etap I źródło:
Idea Projektu zakłada stworzenie unikalnego, charakteryzującego się wysoką jakością produktu turystycznego w postaci sieci portów i przystani Żeglarskich oraz pomostów cumowniczych, która pozwoli na uprawianie sportów wodnych oraz innych form turystyki na drogach wodnych Delty Wisły i Zalewu Wiślanego.
„Pętla Żuławska - rozwój turystyki wodnej. Etap I” jest projektem o charakterze ponadregionalnym i całkowicie unikatowym w skali kraju, obejmującym obszar Żuław i Zalewu Wiślanego wraz z Mierzeją Wiślaną. Stanowi on odrębną część szerszego przedsięwzięcia, które docelowo obejmie 15 gmin położonych na terenie dwóch województw: pomorskiego i warmińsko-mazurskiego. I etap inwestycji stanowić będzie niezależną część całości Projektu, natomiast etap II będzie dopełnieniem
całości inwestycji, która pozwoli na poprawę wizerunku Polski na arenie międzynarodowej jako miejsca atrakcyjnego zarówno turystycznie jak i pod względem inwestycyjnym, co przyczyni się do rozwoju gospodarczo-społecznego regionów i kraju.
Projekt „Pętla Żuławska – rozwój turystyki wodnej. Etap I” realizowany będzie na obszarze 12 gmin położonych na terenie województwa pomorskiego i warmińsko-mazurskiego. Przewiduje on realizację 12 zadań (13 obiektów), z łącznej liczby 21 zadań (budowa bądź przebudowa 27 obiektów), przewidzianej do realizacji w ramach całego przedsięwzięcia. W sumie w realizację Projektu zaangażowanych będzie 18 Partnerów.
I Etap realizacji inwestycji obejmie następujące działania:
rozbudowę 3 portów,
budowę 6 przystani,
budowę 2 pomostów cumowniczych,
budowę 2 mostów zwodzonych.
Dodatkowo planuje się uzupełnienie infrastruktury o elementy zagospodarowania terenu, niezbędne do właściwej obsługi jednostek pływających i turystów w postaci budynków socjalno-bytowych, ciągów pieszych i pieszo-jezdnych oraz przyłączy i
sieci instalacyjnych. Pozwoli to na utworzenie nowej, atrakcyjnej sieci śródlądowych dróg wodnych, a zarazem na wyeksponowanie środowiska przyrodniczego Delty Wisły i Zalewu Wiślanego, które należą do rejonów o wyjątkowych i różnorodnych walorach przyrodniczych i kulturowych, unikalnych w skali Europy, a jednak dotąd całkowicie niewykorzystanych. Jest to obszar o niespotykanym potencjale krajobrazowym i charakterze hydrograficznym. Uzupełnieniem powstałej oferty i atrakcji na trasie będzie dziedzictwo kulturowe terenów Żuław: zamki gotyckie, zwodzone mosty, śluzy, obiekty sakralne, zabytkowa architektura.
Ze względu na wyjątkowe uwarunkowania dające możliwość uprawiania zarówno turystyki śródlądowej jak i morskiej, obszar ten stwarza ponadto wyjątkowe warunki dla rozwoju obu tych form turystyki wodnej równocześnie: jachtingu, rejsów statkami żaglowymi i pasażerskimi itp. Biorąc pod uwagę dostępność dróg wodnych delty Wisły i Zalewu Wiślanego od strony szlaków śródlądowych i morza, atrakcje turystyczne oraz walory przyrodnicze i kulturowe można uznać, że dzięki utworzeniu kompleksowej infrastruktury obszar ten będzie najlepiej przygotowany i przyjazny do uprawiania turystyki wodnej w Polsce.
W ramach Projektu przewiduje się również utworzenie spójnego systemu informacyjno-promocyjnego (SIP), który zapewni rozpoznawalność i rozpowszechnienie nowej oferty turystycznej.
Projekt skierowany jest do różnych grup odbiorców, przede wszystkim służył będzie zaspokojeniu potrzeb turystyki rodzinnej – obejmującej przejażdżki statkami wycieczkowymi i tramwajami wodnymi. Drugą grupę stanowić będą Żeglarze i „wodniacy” pływający jachtami i innym sprzętem wodnym, w tym uczestnicy różnego rodzaju regat i zlotów, jak również miłośnicy historii i dziedzictwa kulturowego Pośrednimi odbiorcami Projektu będą także przewoźnicy oraz inne podmioty oferujące usługi okołoturystyczne. Atrakcyjność infrastruktury i usytuowanie „Pętli Żuławskiej” na Międzynarodowej Drodze Wodnej E 70 oraz w rejonie Morza Bałtyckiego, sprawia ponadto, że oferta turystyczna skierowana będzie zarówno do turystów polskich jak i zagranicznych.
Na program inwestycyjny I etapu Projektu składa się realizacja 12 zadań infrastrukturalnych, w ramach których przeprowadzone będą inwestycje obejmujące w sumie 15 obiektów. Ze względu na uwarunkowania lokalizacyjne, techniczne i środowiskowe, poszczególne przedsięwzięcia znacznie różnią się zakresem robót budowlanych. Wszystkie są jednak niezbędne dla poprawy atrakcyjności i dostępności dróg wodnych Delty Wisły i Zalewu Wiślanego, gdyż aktualnie stan ich wykorzystania jest znikomy.
Vademecum Wodniaka czyli -Kto może żeglować?
Pod pojęciem żeglowania rozumiemy poruszanie się po wodzie za pomocą siły wiatru, pływać możemy także popychani siłą mięśni lub silnika. Jest to jedna z niewielu dyscyplin sportu, którą można uprawiać przez niemal całe życie, począwszy od żeglowania na jednoosobowym regatowym „optymiście” w wieku 6-7 lat.
Od niedawna na polskich wodach śródlądowych bez żadnych uprawnień można poruszać się po wodzie łodzią wiosłową, żaglową o długości 7,5 metra długości, na morskich dodatkowo ograniczone odległością 2 mil morskich od brzegu.
System przepisów regulujący uprawnienia żeglarskie, obejmuje dwa podstawowe stopnie żeglarskie - „żeglarza jachtowego” - (konieczny ukończony 12 rok życia), odbyte szkolenie zakończone egzaminem, uprawnia do prowadzenia jachtów żaglowych po wodach śródlądowych, na wodach morskich jachtów o długości do 8,5 m w odległości 2 mil morskich od brzegu; - sternika jachtowego - pełnoletność, staż pełnomorski i co najmniej 200 godzin żeglugi, szkolenie zakończone egzaminem, uprawnia do prowadzenia po morzu zamkniętym jachtów o długości do 12 m a w odległości do 20 mil morskich od brzegu na morzach otwartych.
Odpowiadające im stopnie motorowe to „sternik motorowodny” - uprawnia do pływania łodziami z silnikiem do 60 kW (80 KM) po śródlądziu, ograniczone jest pływanie po morzu do pory dziennej i w odległości 2 mil morskich od brzegu; „starszy sternik motorowodny” – może pływać łodziami o ograniczonej długości do 12 m. Uzyskanie ich wymaga spełnienia podobnych warunków jak na stopnie żeglarskie. Osoby, które nie ukończyły 16 roku życia mogą realizować swe uprawnienia wynikające z posiadania stopni żeglarskich i motorowodnych, wyłącznie pod nadzorem osoby dorosłej. Dalszymi w karierze są stopnie „jachtowego sternika morskiego”, „kapitana jachtowego”, „morskiego sternika motorowodnego” i „kapitana motorowodnego”. Zdobycie tych stopni wymaga odbycia odpowiedniego stażu na wodach morskich. Szkolenie prowadzą szkoły żeglarskie i motorowodne certyfikowane przez związki sportowe PZŻ i PZMiNW.
Na czym pływać?
Śródlądowe szlaki wodne ograniczają paramatery sprzętu na którym możemy pływać. Pełne zadowolenie z żeglugi da sprzęt dostosowany od wymagań żeglarza. Kajak to sprzęt najtańszy do nabycia i eksploatacji, pozwoli płynąć dwóm osobom z 100 kg bagażem z prędkością 10 km/godz. Zaletą kajaka jest możliwość pływania po dzikich szlakach, płytkich kanałach melioracyjnych, przy pokonywaniu przeszkód można go przenieść. Podobnymi cechami wykazuje się ponton z silnikiem. Najwygodniejszymi na rzekach żaglówkami łatwymi do transportu, również za samochodem (maksymalna szerokość 2,5 m) są łodzie mieczowe lub mieczowo-balastowe. Zanurzenie tych jednostek nie przekracza 60 cm. Do tej grupy należą wszystkie konstrukcje otwarto-pokładowe i część kabinowych. Jachty balastowo-kilowe mają zanurzenie powyżej 1 m, są bardziej pojemne i stabilne, jednak mniej wygodne przy dobijaniu do brzegu, sprawiają kłopoty przy wejściu na mieliznę lub kamienną rafę. Coraz bardziej popularne stają się łodzie motorowe, pozwalające mieszkać przez cały czas na ich pokładzie, bycie niezależnym od przystani i zaplecza lądowego. Można biwakować w dowolnym miejscu, płynąć kilka dni bez zawijania do portu. Znane są pod nazwą „house-boatów”. Wadą tych łodzi możliwy jest silny dryf wywołany parciem wiatru na dużą powierzchnię burty i kabiny. Wszystkie łodzie muszą być odpowiednio oznakowane i wyposażone. Od obowiązku rejestracji zwolnione są łodzie nie dłuższe niż 5 m oraz poruszające się przy pomocy silnika o mocy poniżej 5 kW (6,67 KM).
Na zdjęciach: mapa pętli Żuławskiej oraz przystań w Rybinie
